யாருமே விஞ்ஞானம் படிக்கலியாம்
அதனால்,
அப்பு விஞ்ஞானியாகட்டும்
என்கிறாள் அம்மா.
"ஊர்ப்பிள்ளைங்க எல்லாம்
கம்ப்யூட்டர் படிச்சு
கைநிறைய வாங்கையில
நம்ப பிள்ள கொறஞ்சு போகலாமா....?"
பாட்டியின் கேள்வி.
"கோடிகள் சேர்க்க
என்னாலாகாது .....
மெரிட்ல கிடைச்சா
டாக்டராகட்டும்"-அப்பா...
அவ்வப்போது வந்துபோகும்
அத்தையும் ,மாமாவும் கூடச்
சொல்கிறார்கள் -
கப்பலோ விமானமோ
ஓட்டப்படி"-என்று...
அப்பு விரும்புவது
சூப்பர்மேன் அல்லது பேட்மேன் வேலை...
பாடிக்கொண்டே திரியும்
எதிர்ச்சாரி
டீக்கடைச் சிறுவன் ஆக
விரும்புவதை
அப்பு யாரிடமும் சொல்வதில்லை...
2 கருத்துகள்:
குழந்தைகளின் கனவுகளும் ஆசைகளும் என்றைக்கு தைரியமாய் வெளிப்படும் சூழல் நேருமோ அன்றுதான் வாழ்க்கை ஒளிமயமாகும்... அவர்களுக்கு. சமூக சிறைக்கூடங்களின் கைதிகளைப் பற்றிய கவிதை நிறைய யோசிக்கவைக்கிறது. பாராட்டுகள் சக்தி.
ஆம் கீதா வருகைக்கும் உணர்வுபூர்வ பகிர்வுக்கும் நன்றி
கருத்துரையிடுக