அடையாளங்களின் சுமை

புராணநாடக பாத்திரங்களின் 

பித்தளை கவச கிரீடங்களைவிடவும்
கசகசப்பாகவும் கனமாகவும்
துன்புறுத்துகின்றன 
இந்த அடையாளங்கள்

அம்மா ,மகள், மனைவி,

அக்கா தங்கை,அதிகாரி,அடிமை,
அவள்,இவள் ...
போதும் போதாதற்கு 

படிப்பு,பண்பு,பட்டறிவு வகையறாக்கள்
என்ன எரிச்சல்
என்ன கோபம்
என்ன ஆத்திரம்
ஆலகால விஷமெல்லாம் விழுங்கும் 

வேலையே பிழைப்பான சக்தி
கழுத்தை இறுக்கினாலும் திருநீலகண்டமாவதில்லை
அது நித்திய கண்டமல்லவா.

பொங்கும் உணர்வுக்கெல்லாம்
மண்ணை வாரிவிட்டு
வாசாப்புகளையும்
சேர்த்திறைத்த ருக்கு பெரியம்மாவை
ஊர் பிடாரி என்றது.
பரவாயில்லையென நினைத்தாலும்
இந்தப் பெயருக்கெல்லாம் பிடாரி பட்டம் தர்ரதில்ல 

எனத்
தள்ளி விடுகிறீர்களே

கிரீடங்களோடு பிச்சைப்பாத்திரம்

எளியவளாக இருக்காதே என எச்சரிக்கிறார்கள்
ஒரு கிரீடத்தை மறைவிடத்திலிருந்து
உங்களுக்கு மட்டும் தெரியும்படி 
காட்டிக்கொண்டே இருக்கிறார்கள்
நாடகத்தின் வசனம் மறந்த
குழந்தையின் திகைப்புடன் நீங்கள் 

என்ன என வினவுவதை
தலையிலடித்தவாறு
நகர்ந்துநின்று பல்லைக்கடிக்கிறார்கள்
உடைவாளுக்கு
பழம்புளி போட்டுத் தேய்த்தாயிற்றா
என்பதைக் களத்தில் உங்கள்
கரம் உயரும்போது
பிடித்தவாறு கண்கசியக் கேட்கிறார்கள்
நீங்களும்
இதைவிட அக்கறை எவர் காட்டமுடியுமென
பிச்சைப்பாத்திரத்தைக் கழுவித்
தயாராகிறீர்கள்