மாரியம்மன் கோயில் வாசலில் ஆடும் தோரணங்களையும்
பொங்கல் அடுப்பு புகைமூட்டத்தையும்
உனக்கானவர்கள்
அதீதங்களின் மின்னல் வெட்டுக்குள்
முகம் பார்த்துக்கொண்டு
அதீதங்களின் தூறலுக்குள்
நாவை நனைத்துக்கொண்டு
குளம் பருகுகிறது
ஊஞ்சலில் ஆடுகின்றாள் பாப்புக்குட்டி
அரும்புகளை இரட்டை இரட்டையாக
அடுக்கும் வேகமும் தொடுக்கும் அழகும்
காம்பு உடைந்த செவ்வந்தியையும்
தடம் தெரியாமல் போய்விட்ட ஆங்காரத்தை
எப்படியாவது உயிர்ப்பிக்க வேண்டியிருக்கிறது
தானே தன்னைப்பற்றி நம்பிக்கை வார்த்தை சொல்ல வேண்டியிருக்கும் தருணம் அவலமடா என்றேன்
முழு சகதி
என்றைக்காவது
தற்கொலை செய்து கொள்வேன் என்றாள் அவள்
அத்தனை வெறுப்பு பொங்கும் மனசோடு எப்படி ஒரு புன்னகை என்றேன்
காக்கா கொத்திவிடாமல் கறுப்புத்துணி விரித்துத் தானியம் துழாவிவிட்டுத்
ஏதோ ஒரு மொழியில் பாத்திரம் விற்றுக் கொண்டிருக்கிறாள் தொலைக்காட்சி விளம்பரப்பெண்
காப்படி முல்லை வாங்கிக் கையொடியக்கட்டி
