துயரத்தின் படம்

ஒரு அழுகை எப்படியிருக்க வேண்டுமென 

உங்கள் மனதில் ஒரு சித்திரம் இருக்கிறது
கற்பனையாகவோ
கற்பிதமாகவோ

ஒரு துளி கண்ணீர் 

அக்கோட்டிற்கு 

சாய்கோணத்தில் இறங்குவதை 

உங்களால் சகிக்க இயலாது
என்றாலும்
துயரத்தின் படம் வரைந்து பாகம் குறித்த

 உங்கள் தாளை
எப்படித்தான் ஒவ்வொருவரிடமும் நீட்டுவது

பழைய நம்பிக்கை

நிறையப் பேசவேண்டியிருப்பதில்லை
எதையும் கேட்கவேண்டியிருப்பதில்லை
இன்னும் நம்பிக்கையோடு
நடக்க முடிகிறது
ஏதோ ஒரு சந்து முனையில்
வீட்டின் பழைய நாற்காலியை எடுத்து வைத்து
காந்திக்கும் காமராஜருக்கும்
படத்தின் அளவில்
 பாதி உயரமேயான சாமந்தி மாலை
சார்த்திவிட்டு 
வேலையைப் பார்க்கப் 
போய்விடுபவர்கள் இருக்கும் தெருவில்