இரண்டே நிமிடம் மகளே

 ஏதாவது

சொல்லவேண்டும்

உனக்கு

திப்பி திப்பியாக

தூக்கிக் கொண்டு நிற்கும் அந்த நெற்றியோரக்

கடும்சுருள் வளையங்கள்

உன் கூந்தலுக்கு

ஓவியச்சாயல்

தந்துவிடுவதை

தினந்தோறும்

மிகச்சரியாக

8 26 க்கு என்னைக் கடக்கும்

உன் சைக்கிளின் நேரந்தவறாமையை

நைந்த காது பட்டென்று அறுபட

உணவுச்சம்படத்தைத் தலைகுப்புறத் தள்ளிவிட்ட

சாப்பாட்டுப் பையின்

மீசையில் மண் ஒட்டாமல் தட்டிவிட்டபடி

சட்டென நகர்ந்தபோது

இமைக்குள்ளேயே அழுத்தமாக

நின்றுகொண்ட

உன் கண்ணீர்த்துளிகளின் கட்டுப்பாட்டை

இப்படி ஏதாவது சொல்ல வேண்டும் மகளே உனக்கு

8 28 க்கு நீ கடக்கும் யாரிடமாவது

சொல்லி அந்த இரு நிமிடத்தை நிறுத்தி வைக்க முடிந்தால்

எனக்குக்கிடைக்கும் இரு நிமிடங்களில்

அதைச் சொல்லி விடுவேன்

பயணிகள் காத்திருக்கிறார்கள்

இது எனது இடமல்ல என்ற தீர்மானத்தோடு 
எவரோ துப்பிவிட்டுப்போன
வெற்றிலைச்சாற்றின் கறையைப் 
பாராததுபோல் நின்றுகொள்ள
வெயில் வற்புறுத்துகிறது

உங்களைத்தவிர மற்றவர்களிடமெல்லாம்
 கொய்யாப்பழம் வாங்கிக்கொள்ளக் 
கெஞ்சிக்கொண்டிருக்கிறாள் ஒருத்தி

வேறுதிசைப் பேருந்துஒன்று
ஆட்கள் ஏறும் இடைவெளியில்
மணிக்குயில் இசைக்குதடி...
என்று ஆரம்பித்துவிட்டுக் 
கிளம்பிவிட்டது

எதிர்ச்சாரியில் 
சைக்கிளைச் சாய்த்துப்பிடித்தபடி
கண்ணும் முகமும் கனியக் கதைக்கும் ஜோடி
தலைசாய்த்து சிரித்துக்கொள்கிறது

இருபக்கமும் எட்டி எட்டிப் பார்ப்பதால் 
வந்துவிடப் போவதில்லையென்றாலும்
வந்துவிட மாட்டானா 

என்றுதான் பார்க்கிறீர்கள்

வருவான் கடங்காரன்
'நா ஆளான தாமரை'யை அலறவிட்டுக்கொண்டு
என்றொரு முணுமுணுப்பு

விசுக்கெனப் புறப்பட்டுவிடுமுன்
எத்தனைக்காக எரிச்சல்படுவது