ஆஹாகாரம்

 

தெப்பத்தின் அடிக்கட்டையில்
நனைந்துகிடக்கும் மனதை
அறியாததுபோல
கிடைமட்டத்தில் நிறுவிக் கொள்கிறாய் 
இருவாசியும் பீடமும்
ஆபரணமும் அலங்காரமும்
ஒரே ஆஹாகாரம்
அழகு அழகு என்று

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ஒருமுறைக்குப்
பத்து முறை
பத்துக்கு நூறுமுறை
யோசித்து உதிர்த்த
ஒரு சொல்
இப்போதும் அங்கேயேதான் கிடக்கிறது

உதிர்ந்த முருங்கைப்பூ போல

ஆணவ ஆபரணம்

சொற்கள் எதிரேதான் கிடக்கின்றன
சில துளிகளோடு காய்ந்த
தேநீர்க்கோப்பை
சாய்ந்த சாயமா
செய்தித்தாளின் படத்திலிருந்து சொட்டிய 
பச்சை ரத்தமா
எதுவென்று தெரியாத
கறை படிந்த மேசை மேல்
எழுந்து என்ன செய்யப்போகிறேன் போ
என்ற ஆயாசத்துடன் கிடக்கின்றன

தொலைக்காட்சி மின்வடத்திலிருந்து சொட்டும் ரத்தம் நின்று
ஐந்தே நிமிடங்களில்
அடுத்த அரிவாள்

ஒவ்வொரு சங்கமாக
ஆதரவு அறிக்கை வாங்கி
அடுக்குங்கள்
ரத்தப்பொட்டுகள்
நாளாவட்டத்தில் காய்ந்து
நீலமாகி ஆட்காட்டி விரல்நுனியின் ஆபரணமாகிவிடும்

சொற்கள் அப்படியே கிடக்கட்டும் மனசுபோல
உலர்ந்துகொண்டு....

நடப்பு

ஆமோதிப்பதையே விரும்புகிறீர்கள்
குழந்தையின் சிணுங்கல் கூட
எதிர்ப்புக்குரலோ எனஅஞ்சுகிறீர்கள்
கொசுவிரட்ட
இடமிருந்து வலமோ
வலமிருந்து இடமோ
திரும்பும் தலைகளைக் கொய்யவும்
உங்கள் வாட்கள் தயங்குவதில்லை
அச்சமே ஆபரணம்
ஆத்திரமே ஆடை
எச்சரிக்கையாய் நாங்களும்
எரிச்சலாய் நீங்களும்
உலவும் மேடை
அதிர்கிறது இடைப்பட்டோர் குறட்டையில்