சிறகின் வேறுபெயர்

நீள் பயணம் என்றுமட்டும் தெரிந்தது
காற்றில் படடக்கும் துப்பட்டாவின் 
கடும் மஞ்சள் நிறத்தை ஊடுருவி 
வெயில் இறங்க 
பூமி தொடவியலாது
உதிர்ந்த மரமல்லி கடும் மஞ்சளில்
விரவ
பொன்னொளி முகம் தடவ
சுருங்கிய நெற்றியும்
இடுங்கிய பார்வையுமாக
இறகுகளைத் தேடியபோது
ஏதோ தட்டுப்பட்டது
அதன் பெயர் கால்விலங்கென்றான் வழிப்போக்கன்

செம்பருத்தி

புரிந்திருக்கும் என்ற
நம்பிக்கையை
ஒரு உச்சு 
இடித்து நசுக்கிவிடுகிறது
அது போக
அடியிலிருந்து சிதிலம் உதறி
எப்போ தலைதூக்க
*********************************************
இவ்வளவுதானே
இதற்குள் எதற்கு
அவ்வளவு
**************************************************
நடந்துவிடும் என்ற நம்பிக்கை
ஓடுடைத்துக் கொண்டிருக்கையில்
சிறகின் கோதுகளில்
முள்வைத்துத் தைக்கிறாயோ
**********************************************************
அந்த மீன்குஞ்சு
மரமேறுவதைப் பார்த்தேன்
பழம் பறித்து இறங்கியதோ
பழமாகித் தொங்கியதோ
********************************************************
இவ்வளவு இலைகளைப்
போர்த்திக்கொண்டு
உறங்கிய செம்பருத்தி
உதிர்ந்தபின்
பூத்திருந்த காட்சியை
ஊகித்து ஊகித்து....
பூத்திருந்தபோது ஒருவர் கண்ணிலாவது பட்டிருக்கலாம்
******************************************************************************

உதிர்த்துவிட ஏதுமிலா
சரஞ்சரமான கிளைகளோடு நிற்கையிலும்
அலைக்கழிப்புக்குக் குறைவில்லை

அவளுக்கு டிசம்பர் வருகிறது

காற்றழுத்தத் தாழ்வுநிலை.....

மழை வரும் ,வரலாம்,வரவில்லை....

புயல் கிழக்கே,தென்கிழக்கே,மேற்கே தென்மேற்கே..

கடந்தது,

மாறியது,

வலுவிழந்தது..

மண்டலவிரதம்,அவசரமாலை,

வேன்,கார்,ரயில்,பேருந்துநிரம்பும் 

பக்தர்கள்,

பிச்சி,சாமந்தி,பட்டன்ரோஜா,கதம்பத்தோடு 

ஒருபந்து டிசம்பர் பூவும் கட்டிவைத்து

இம்மாதத்தைக் கடக்கிறாள் 

கனகாம்பர  சீஸனில் பிறந்ததால் 

கனகா வான கனகா.... 

சிறகின்துயர்..

சிறகு வேண்டுமேயென
வினா எழுப்புவார்கள்

ஒருபோதும் மிதக்கவியலா
கல்மனசுக்காரர்கள் ...

மரகதம்..கோமேதகம்
உயர்நீலம் என்றெல்லாம்
விலைப்பட்டியல் விம்மினாலும்
கற்கள் மிதப்பதும் பறப்பதும்
சாத்யமில்லை  என
சிலிர்த்தபடி
சிறகுகள் பறந்து செல்கின்றன.
ஆன்மாவின் கோபுரத்தில்
அவை இளைப்பாறிச்
செல்வதை  வெறித்தபடி
தேங்காய்ப் பத்தை கடித்துப்
போகிறான் பிச்சாண்டி 

மிதந்தலையும் சிறகுக்கு
மனசென்ற மறுபெயர்
அவன் சூட்டுவதில்லை
பிரபஞ்ச இருளுக்கு
வெளிச்சக் கண்கள் பொருத்திச்
சிறகுகள்
திசையறிந்து அலைகின்றன...
உயரே உயரே...

உயரங்களெலாம் அன்பு சிந்திப்
பொலிவதைப்
பிச்சாண்டியைப் போல
நீங்களும் உணராது விலகுவதுதான் 

சிறகின் நாளைய துயர்....