இல்லாமற் போகவில்லை

 

வலிந்து சிரித்தல்

ஒற்றை அறைக்குள் நரகமான நாளில்

நீ முனைந்த முத்தம் 

அத்தனை கசப்பு

போதும் என 

மணிக்கட்டைத் தளர்த்திக்கொண்டபோது

புறங்கழுத்துக்குள்ளும்

தென்றல் புகுந்து எழுந்தது

தூரச்சிரிப்பு

தூரமுறைப்பு

நீதிமன்றங்கள் 

கூண்டுக்குள் வைக்கமுடியாத  

உறவு

கண்ணாடித்துகளை 

முறத்தில் அள்ளியபின்னும்

எங்கோ ஒன்று மினுக்குவதாகவே 

உற்று உற்று குனிந்து பார்க்கிறது

கதர்ப்பட்டு சேலையை 

ஞாபகமாக தூக்கிப்போட்டு விடவேண்டும்

அதன் புட்டாக்களுக்கு 

அவன் கண்ணாடியின் ஃபிரேம் ஜாடை

பச்சைய ரகசியம்

ஆமணக்கு நாலு செடி
இரண்டோ மூணோ வாழைக்குருத்து
மளுக்கென்று உடைத்துக்கடித்துக்கொள்ளும்
பிஞ்சுவெண்டை கொஞ்சம்
போடுமளவு சிறுதிட்டு
ஓரத்தில் நின்ற வேப்பமரத்தடியில் 

அமர்ந்துதான் 

நடவுக்கு நடுவில்
பழையதும் வெங்காயமுமாகப் பசியாறுவது
அழுத்தமான சாய்கிளையில் 

கயிற்றிலாடும் குட்டிப்படையெல்லாம்
ஊஞ்சல் ஊஞ்சலென

இதோ நீதிமன்ற வளாக வேம்பைப் பார்க்கும்போது
அந்தநாள் கண்ணிலாடுவதைப்போல
ஆடியிருக்கலாம்
பாகத்தகராறில் திட்டு எனக்கேயென
உடன்பிறந்தானை வெட்டுமுன்