இறந்தகாலம்

பூத்த முதல் ரோசாவை உனக்கு சூட்டிவிட்டு அடுத்த வேலைக்கு நகர்ந்தாயிற்று
சந்தனப்பொட்டை சரியான வட்டமாக்கியாயிற்று
புலவு செய்கையில் ஞாபகமாக ஒரு கிண்ணம் உன்முன் வைக்க
எந்தப்படத்துக்கு என்ன சொன்னாய்
எந்தப்பாட்டுக்கு அபிநயித்தாய்
எந்த நகைச்சுவைக்கு குலுங்கினாய்
எல்லாம் நினைவிலாட சிரித்து சொல்லிக்கொள்ள முடிகிறது
முடிந்தது தானா என்ற சஞ்சலம் நமது படங்களைப் பார்க்கும்போது வருகையில் நாசூக்காக கண்ணைத் துடைக்கப் பழகிடவேண்டும்
அது கைவந்தால் இறந்தகாலம்
என்பது பொருந்திவிடும்

பிரிவுழலுதல்

இவ்வளவு காலமிலாது 

மகுடேசுவரனிடம் 

யாரோ இப்போது ஏன் கேட்கவேண்டும்
இவ்வளவு காலமிலாது
மனுஷ்யபுத்திரன் இப்போது
ஏன் இதை எழுதவேண்டும்

நழுவிச்செல்லும் காலக்கோட்டில் 

இவை ஏன் தவறாது என் மனதுக்கு வரவேண்டும்
பிரிவுழல்தல் என்பது
என்றாவது சந்தித்துவிடக்கூடிய
உறவின் தற்காலிகப் பிரிவு
தற்காலிகச் சோகம் என்று அறிவு 

ஏன் கோனார்உரை புரட்டவேண்டும்
நிகழ்தகவில் தப்பாத 

இவற்றையெல்லாம் 

மறதியின் இழுப்பறையில் பூட்டுவதா
புறக்கணிப்பின் புகைபோக்கிவழி வெளியேற்றுவதா

சுருணைத்துணியால் 

வெற்று மேசையைத் துடைக்கிறேன்
கவனமின்றி அதனாலேயே கண்ணீரையும்
பிறகு பார்த்தால் 

அது உன் பழைய வேட்டித்துணி

21 5 18

மௌனமாக இருக்கும் ஆழியை 
என்னவென்று சொல்வது
அலை கிடக்கிறதென்றா
மிதக்கிறதென்றா
இருக்கிறதென்றா

**********************************************

முன்னறை நுழையும்
கதிர்படும் இடத்தில்
உன்னைப்போலவே
உன்படம்

மாறி அமர வேண்டுமா
என உனக்கும் சேர்த்து யோசிக்க வேண்டியிருக்கிறது

******************************************************

சொல்லாக விம்மலாக
கண்ணீராக புலம்பலாக
நினைவாக வெடிப்பாக
இன்னும் என்னென்னவாகவெல்லாம்
உதிர்வாய்

உதிர்ந்தே விடுவாயோ

********************************************

கதவுகள் திறந்துதான்
இருக்கின்றன
எவ்வளவை வெளியேற்ற

படமான நாள்

Uma Mohan Athmaram Mohan உடன்.

17 மே · 

நண்டு குடைந்த வளையாகிப்போனது
உன் உடல் மட்டுமா

இறுதிச்சொல்லென
இறுதித் தொடுகையென
இறுதிக்கனிவென
எது தங்கியிருக்கிறதென நினைவில்
அடையாளமில்லை
இறுதிக் களைப்பினை
மட்டும் ஏற்றிவைத்தாய்
இனி வாழ்நாளெல்லாம் முட்டிமோதி
எதிரொலிக்கப்போகும் அந்த
லீவ் மி அலோன் எனும் முனகலில்

இப்போதும் ஒரு எதிர்பார்ப்பு
தர்மம் தலைகாக்கும் பாடிக்கொண்டோ
நாலுகிலோசின்னவெங்காயம் நூர்ரூவா 

என்ற தெருவியாபாரியின் ராகத்தை இழுத்தபடியோ
ஏதாவதொரு அறையிலிருந்து
வந்துவிடப்போகிறாய் என்ற 

என் கற்பனையை உடைக்கும் 

இப்புன்னகையை எப்படி ரசிப்பேன்

கடைசி நம்பிக்கை

பலகணியின் கொடி வாடிக்கிடக்கிறது
வேரோடும் தொட்டியைப் பார்க்கிறேன்
திட்டிக்கசந்தபடியும் 
நிலவை எட்டிப்பார்க்கையில்
சிவப்பைக்கண்டு மனம் விம்முகையில் 
ஓரோர் சொட்டாக விழுவதை
 புத்த மௌனத்தோடு அதுவும் ஏற்றுக்கொண்டிருக்கிறது
பசிய தளிரை வளர்த்துவிடுவேன் பார் 
என்றபடி விரைகிறது நிலா

எழுதப்பட்ட நாள்1.05 18
apollo hospitals chennai