வரி சொல்வாய்
கருவி சொல்வாய்
எத்தனையாவது நொடியில் எந்தக் கருவி முடிந்து
எது தொடங்கும்
கூட எது இழையும் என்பதும் அறிவாய்
குரல் எப்போது குழையும்
எங்கே நிமிரும்
முத்திரை விழுந்திருப்பது எங்கே
சாயல் வேறெங்கு உண்டு எல்லாம்
பிரித்துக் கலைத்து
ஆறிய தேநீரோடு பாடலை அருந்திய
நாட்களின் சாட்சியான
தோப்புமில்லை
கடைக்கார வைத்தியும் காலமானார்
ஒலிநாடாக்கள் சுழலவும் வழியில்லாது
மரப்பெட்டியின் ஓரத்தில்
தூசியோடு துயில
பதிவகங்கள் தேவையிலா உலகில்
தரவிறக்கும் தனியாளாக
நீயும் நுட்பம் கற்றிருக்கலாம்
ஏதோ ஒரு வானொலியோ ,தொலைக்காட்சியோ
வழங்கும் பாடலுக்குள் புகவியலாது
மணல் மிதிக்கும் என் பாதங்களைப்போல்
நீயும் உணர்வாயோ
19 11 14 விகடன் சொல்வனம் பகுதியில் இடம்பெற்ற கவிதை
