நூல் இற்றுப்போன மணிமாலை

 துடியான தெய்வங்களைப் பின்மாலை இருளிலோ

நள்ளிரவு கடந்துமோ

வழிபட்டுக் கிடக்குமொரு மரபில்

படிகள்தோறும் ஏறி இறங்குகின்றன கால்கள்

யாருக்கும் இல்லாத வெட்கம் எனக்கென்ன

கிறீச்சிடுகின்றன கதவுகள்

கறை நல்லதாம்

பத்து ரூபாய் போதுமாமே

மிச்சமெல்லாம் வரவுதான்

***********************************

சற்றே பெரிய சட்டையாய் வாங்கிவைக்கும்

நினைவிலேயே

சன்னல் திரை தைத்தாயா அம்மா

போதாமையை எதிர்கொள்ள கைநிறைய யோசனைகளை வைத்திருந்திருக்கிறாய்

நூல் இற்றுப்போன மணிமாலையாக

உன் வாழ்வு

நெடுக சிதறிக்கிடந்தன

சொத்து என சொல்லிக் கொள்வாரின்றி

******************************************************

ஒரு குரல்வழிச் செய்தி வந்ததாக

அலைபேசி சொல்கிறது

சற்றே தாமதமாக

திறக்குமுன் யாவர்க்குமாக நீக்கப்பட்டதென

அதே அலைபேசி சொல்கிறது

அதைப்போலவே

எல்லாம்

தகவலெனக் கடந்துவிட முடியாத மனம்

நள்ளிரவிலும் தட்டியெழுப்புகிறது

என்னவா இருக்கும்

சிறு பள்ள மழைநீர்

 சொல்லிவிட்டதாகத்தான்

தோன்றுகிறது

உனை அடைந்துவிட்டதா

எனத் தெரியவில்லை

இன்றைய இடி மின்னலில்

ஒடிந்த கிளைகளைக் கழித்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள்

ஏதோ ஒரு ஊர்வலத்தின் பூக்கள் சக்கரங்களில் ஒட்டிக் கொள்கின்றன

சிறு பள்ள மழைநீர் போதுமாயிருக்கிறது

அத்தனை பெரிய ஆகாயம் முகம் பார்க்க

நமக்குதான் எத்தனை போதாமை ************************************************

ஆம்

உன்னைத்தான்

நீஈஈண்ட நாட்களாகத் தேடிக்கொண்டிருந்தேன்

உன் அடையாளங்களை

அறியாதவள் முன்

வந்து

போய்விட்டாயாமே

சிறு இரக்கம்

நெகிழ்நகை ஏதொன்றுமிலாது எப்படிக் கடக்க முடிந்தது உன்னால்

அவ்வளவு கல்மிஷமென்றால்

வந்தது நீயில்லை

அல்லது

தேடியது உன்னையில்லை