வீடு முழுக்க உட்கார்ந்த டங்

 சின்ன அணில் பெரிய அணில்

எது எதைத் துரத்துகிறது தெரியவில்லை.

சமயத்தில்

சின்னது முன்னே

அப்படியே ஒரு அரைவட்டத்திருப்பலில்

மாறிவிடுகிறது

அன்பா

பந்தயமா

அடிதடியா

ஒன்றும் புரியவில்லை

சட்டென்று ஓட்டக்கோடுகளை விட்டுப் படியிறங்கி

என் பாதம் நெருங்கிவிட்டது ஒன்று

பதட்டத்தில் நகர்ந்துகொண்ட பின்தான் தோன்றியது

சின்னதா,பெரிதா எது மிரட்டியதெனப் புரியாதது ************************************************

வாசல் திறந்துவிடுவதென்பது

ஒரு சம்பிரதாயம்

அடைப்பதென்பதும்

விழுந்த சருகு

காற்றிலடித்துக்கூட

உள்நுழையா நாளுண்டு

வந்தவரெல்லாம்

வெளியேறியும்

கிராதிக்கதவின் டங்

வீடு முழுக்க உட்கார்ந்து விடும் நாளும் உண்டு

*******************************************************

சுவடுகளை விழுங்குதல்

 

தெரியும்
திறந்துகிடக்கும் வாசலைத் தாண்டி
சுவடின்றி நீ கடந்தாலும்
அது எப்படியோ தெரியும்
உனக்கும்

 

************************************************

 

 

கூடத்தில் படிந்துவிடும்
மணல்பார்த்து
ஆச்சர்யந்தான்
அதுவும் திகைத்துப் போய்விடுகிறது

கூட்டிக்குவித்ததும்

******************************************

 

 

எனது கடவுள் இவன்தான்
எனது சாத்தான் இவன்தான்
எனது மது  இதுதான்
எனது விஷம் இதுதான்
வரையறுத்துவிடவே முடியவில்லை

முடியவில்லையா

தெரியவில்லையா

தெரியவில்லை

 

என்னைப்பாரடி

அக்கம்பக்கம்
இடித்துக்கொள்ளாமல்
பார்த்துத்திரும்ப
வழிகாட்டி முடித்ததும்
ஐந்தோ பத்தோ நீட்டி
ஒரு
அவலச்சிரிப்பைப் பெற்றுக்கொள்
அவன்கும்பிடு இங்கு
உன் கும்பிடு எங்கோ
வாங்கிக்கொடு
கொடுத்து வாங்கு
எல்லோருக்கும்
இருக்கிறது
ஒரு வாசல்

*************************************************************
மாற்றிமாற்றிக் கட்டிப்பார்க்கிறேன்
சார்த்திய காஞ்சிப்பட்டுக்கும்
காக்காபொன்னுக்கும்
மலர்க்கண்
எப்போதும் அப்படியே
அம்மை
கிளியை விட்டு என்னைப்பாரடி
ஒருமுறையேனும்
**********************************************
எங்கும் பார்த்திராதவள் என்று தெரிந்தாலும்
எங்கோ பார்த்ததுபோல்தான்
இருக்கிறது
நினைவைத்தொட்டு
இட்டுக்கொள்
ஒரு பொட்டு
************************************

நனவிலி

உன் சொல்லுக்காகக் காத்திருக்கிறேன் 

புதிய மொழி கற்றவன் 

எழுத்தெழுத்தாக இணைத்துப் பார்த்து 

மனசுக்குள் உச்சரித்து ஒத்திகை பார்த்து 

வெட்கமோ ஆர்வமோ தெறிக்கப் பேசுவது 

போல் 

நீ அன்பின் மொழிக்குள் 

அமிழ மாட்டாய் ...

தெரியும்...

வறுமை உணவே ஆடம்பரமாக்கியபோதும்

ஆவல் தின்பண்டக் கனவு தராதா என்ன....

நான் கனவிலிருக்கிறேன் ...

வெற்றுக் கோப்பைகளுடன் 

நீ வாசல் திறக்கிறாய்