உதயம் உவப்பாய்த்தான்
தொடங்குகிறது....
உன் கருணையின் ரேகை போல்
இதமான உஷ்ணமும்
ஆரஞ்சு வெளிச்சச்சிதறலுமாய் .....!
நேரப் பந்தயத்தை
நிறுத்தி
முள்ஒடித்துப் போடேன் ..
காம்போடு விடைகொண்டு
தூசுபோல்
காற்றின் திசையில் -
மலர் திரிந்து மிதந்து அலைகிறது .....
ஒற்றை இதழின்
நடுக்கம் போதாதா
உன் உறக்கம் கெட
இற்றுப் போவதன் வலி அறியாமல்
என்ன பரிபாலனமோ ....
1 கருத்து:
ஏங்க வைக்கும் தவிப்பு...
கருத்துரையிடுக