பயணங்கள் முடிவதில்லை

மனிதர்களுக்கென்ன

ரயிலேறிப் போய்விடுகிறார்கள்  

கசிந்த கண்ணீருக்கும்

குலுக்கிய கைகளுக்கும் 

மென்தழுவலுக்கும் 

மௌன சாட்சியாய்க் கிடக்கும் 

நடைமேடையையும் 

உயரத் தூண்களையும் 

கழிப்பறை வாடை கருதாமல் 

பூவும் பிஞ்சும் உதிர்த்தபடி 

நிற்கும் 

பெயர் தெரியா இம்மரத்தையும் 

என்ன செய்வது…..

4 4 15-முகநூலில்

அவ்வளவு எளிதாக இருப்பதில்லை...தளைகளைத் தளர்த்திக் கொள்வது...
******************************************************
ஒரு புன்னகையால் 
உயிர்ப்பிக்கலாம் 
ஒரு புன்னகையால் 
கொல்லலாம்
புன்னகையால் மட்டுமல்ல....
*****************************************************
சொல் 
எல்லாம் 
சொல்லிவிடுமா
*****************************************************
நம்பிக் கொண்டே 
நடக்கிறோம் ...ப்போம்
எங்களுக்குத் தெரிய வேண்டாம் 
வேறெதுவும்
***************************************************
துயரங்களின் 
பின்வாசல் மட்டும் 
தெரிந்தால் போதும்
**************************************************

தேடிக் கொண்டிருந்தது
உண்மைதான்

இந்தப் பல்லி ஒலிக்காமல்
போய்த் தொலைந்திருக்கலாம்

***************************************************

நீளும் வரிசை 
முடிவதை நினைத்தால்தான் 
அச்சம் 
தொடக்கத்திற்குப் போய்விடவா...

******************************************************

யாராவது சொல்லுங்கள் 
எல்லாம் பொய் என்று 
யாராவது சொல்லுங்கள்
எல்லாம் முடிந்தது என்று 
யாராவது சொல்லுங்கள்
எதுவும் நடக்கவில்லை என்று
யாராவது சொல்லுங்கள்
எதுவும் சொல்ல வேண்டாமென்று

***********************************************************

திறப்பாய் 
என்று காத்திருக்கையில்
இன்னொரு பூட்டு

*********************************************************

விட்டுவிடலாம்தான் 
விட்டால்

*****************************************************

இருப்பு 
இருப்பது மட்டுமன்று

********************************************************

ரத்தத்தைவிட
அடர்த்தியான கண்ணீரையும்
வழித்தெறிகிறது
அதே விரல்
துடைத்தெறிகிறது 
அதே கைக்குட்டை

காய்ந்துவிடும் எப்போதும்போல்

********************************************************

4 4 15-முகநூலில்