கனம்தாங்காக் காற்று

அடுத்த உடுத்தலுக்குமுன்
இந்தக்கோடியிலும் அந்தக்கோடியிலுமாக 

ஏதோ ஒரு பிடிமானத்தைப்
பற்றிக்கொண்டு
காயும் பழஞ்சீலை
கரைந்த சாயத்தையும்
காணாமற்போன கோடுகளையும் 

வெயிலிடம் பீற்றிக்கொண்டிருக்கிறது
முறையிடலின்

கனம்தாங்காக் காற்று 

உய் உய்யென ஓடிவந்து 

பரிவாகத்தடவிப்போகிறது

மழைத்தாரையின் கீழ் சுகமாக நிற்கிறது பாறை

பிரியம் என்றுமில்லை பேதமை என்றுமில்லை

சுகம் என்பதும் என் சொல்லே

களத்துமேட்டிலும்

கரிபிடித்த அடுப்பங்கரையிலும் கரைந்து கரைந்து

நைந்த

முந்தானை ஒன்றே காசு முடிச்சுக்கும் 

வியர்வை துடைக்கவுமாகக் கொண்டு

கூடை சுமக்கும் தெய்வானை ஆச்சியைப்போல