சுருள்முடி
நெற்றி வழிந்து காற்றிலாட ,
பொருளறியாப் புன்னகை
மிதக்கும் முகத்தோடு
மிதிவண்டி ஓட்டிச் செல்லும்
சிறுமியாக
ஒரு வாய்ப்பளியுங்கள்...
இயலாதென்றால்
அவள்
முணுமுணுக்கும் பாடலாக ,
விரும்பி அணியும்
மஞ்சள்வண்ண ஆடையாக,
அலட்சியமான பாவனையில்
தோளில் மாட்டிச் செல்லும்
பையாக....
நளினமாகக் கையாளும்
மிதிவண்டியின்
குஞ்சலங்களாக....
ஏதாவதொன்றில்
என்னை உள்ளிருத்துங்கள்....
அவளது அன்றாடப் பயணம் தரிசிக்கும்
மரத்தடியாக
மாற்றினாலும் சரியே !
2 கருத்துகள்:
கடவுளிடம் நேரப்பட்ட கோரிக்கை நிறைவேறும் நாளில் அவளாகவே இருந்திட வாழ்த்துக்கள். வாசிப்பவரையும் தனக்குள்ளிழுக்கும் வசியம் கொண்ட உங்கள் கவிதைக்குப் பாராட்டுகள் சக்தி.
மிக்க நன்றி கீதா.
கருத்துரையிடுக