பாடலைக் கண்டேன்...
மாற்றித்தடவிய
தூரிகையாய்
நிறம் கலங்கிய மேகம்...
அழைப்புமணிக்கு
விரைவதாய் நகர...
அலைபேசிக் கோபுரங்கள்
மின்வடங்கள்
மாறிமாறி
பாண்டி ஆடிக் கொண்டிருந்தன
பறவைகள் .
முதிராப் பசுமையோடு
காற்றில் நடுங்கியது நாற்று
சுழலாக் குறுந்தகடு
தாண்டி
மனதில் அதிர்ந்து கொண்டிருந்த
நரம்பொலியில்
கசிந்த விழியோரம் கண்டு
கரிசனமாய்க் கண்ணாடி ஏற்றினாய் ....
இசை நின்றது ...!
தோழர் வேணுவின் கட்டுரை தொடர்ச்சி....##
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக