நிறமிலியானவள்

திருத்தமான ஒரு சித்திரத்தை 
வரைந்தே தீர்வதென்றே நீ அமர்கையில் 
கையிருப்பில் வண்ணமேயில்லை 
அதனாலென்ன 
என் பசுமையெலாம் குழைத்தளிப்பேன் 
கசிந்துருகும் உளமஞ்சள்
இளமஞ்சளுக்கீடாகும்
கண்மணியில் நீலக்கீற்று 
கரைத்த சாந்தோ துளிப்பொட்டு
வரைந்து முடித்த ஆசுவாசத்தில் 
நிமிர்ந்தபோது 
ஒரு நிறமிலியாகி நின்று கொண்டிருக்கும் என்னை
இயல்பாக 
கடந்து செல்கிறாய்

********************************************************************

நீ அப்போது வெட்கப்பட்டிருக்க வேண்டும்
என்றார் நண்பர்
அப்படி ஒன்றும் நிகழவில்லை
அது வழக்கமும் இல்லை என்றேன்
வாழ்வின் நுண் கணங்களை இழந்தவள்
எனப் பரிதாபப் பட்டார் 
அப்படி ஒன்றும் தோன்றவில்லை
அதுவே வாழ்வும் இல்லை என்றேன்
ஒரு பெண்
பெண் போல இல்லாது போவதன்
அவலங்கள் குறித்து
அவர் இந்நேரம் 
ஒரு கட்டுரை வரைந்திருக்கக் கூடும்
நானும் யோசித்துக் கொண்டிருக்கிறேன்
வெட்கம் கொள்ளாது போன
மனிதர்களைப் பற்றி
நுண் கணங்களின் வரையறை பற்றி
எங்களை எங்களைப் போலக்
காண முடியாத காரணம் பற்றி ....