அதனதன் கிளை

 சிரித்துக்கொண்டேதான் சொன்னாய் அதுதான் புரியவில்லை

அவமானத்தின் நரம்பை இழுத்து விடும்போது கொஞ்சம் கை நடுக்கி விடுமல்லவா ***************************************************

சோடியாகத்தான் அடுத்தடுத்து

வேர் விட்டிருக்கிறது

ஆயினும்

எப்போதாவது பூக்கும் மனோரஞ்சிதத்திடம்

அனுமதி கோராமலே

பூத்து உதிர்கிறது

நித்திய கல்யாணி

அதனதன் கிளை

அதனதன் வாழ்வு

****************************************************

ஒரு முறை பார்த்துத் திருத்திக் கொண்டிருக்கலாம்

சற்றே வழிந்திறங்கும் கண் மையை

சொல்லத் தோன்றியதைச் சொல்லாமல் விட்டேன்

அவள் நாளைத்

திருத்துவதென்று தொடங்கினால் தீரவே தீராத வரிசையில் இதையும் வைத்தாயிற்று ********************************************