கடிகாரத்தாலோ நாட்காட்டியாலோ புதிய நாள் புதிய காலம்
முகக் கவசத்தின் காதை
காதோடு தொங்கவிட்டுக்கொண்டு
பீடி பிடித்தபடி வம்பளந்து கொண்டிருக்கும்
பணியாளர் கூட்டம்
வியர்வையை முந்தானையால் ஒற்றிக்கொண்டு
வாடிக்கையாளர் குரலுக்கெல்லாம்
நீளும் எண்கரத்தாள்
காற்றிலாடும் நிறநிறநிறப் பொட்டலங்கள்
கிழமை தெரியாது சுழலும்
இந்தக்காலம்தான்
நிகழ்காலம் அவளுக்கு
ஒருநிமிடம் இடைவெளி கொடுத்தீர்களானால்
அந்த தம்ளரில் ஆறிக்கிடக்கும்
தேநீரால் தொண்டையை நனைத்துக்கொண்டு
கேட்பாள்
என்னங்க வேணும்
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக