கொரோனா கவிதைகள்

 முழங்கையால் கதவைத்தள்ளி

முழங்கையால் குழாய்திருகி

தன்கையிலிருந்த 

கிருமிநாசினித் திரவத்தைப்பொழிந்து 

குழாயையும் அலசி
ஒருவழியாகக் கை கழுவிக்கொண்டவள் 

சிரித்தாள்
சாதாரணமா சாப்பிட உக்காருவதே மறந்து போச்சு

அப்பப்போ 

தோள்பட்டையால கூடத் தள்ளலாம் 

கதவுகளை

புதிய நுட்பமொன்றைச் 

சொல்லிக்கொடுத்த திருப்தியில் 

நானும் கிரமத்தை முடித்தேன்

வீட்டுக்குப் போகிறாளாம் இன்று

நாங்கள் சந்தித்துக் கொண்டது 

கொரோனா வார்டில்தான்