அல்லும் பகலும்
அறுபது நாழியும்
சின்னச்சின்னக்
கல்லாக எடுத்து
எடுத்து வைத்து
கட்டிய நினைவேயின்றி
ஒற்றைச்சொல்லில்
சரிந்துபோன சிதிலங்கள்
அடிவயிற்றைக் கலக்கத்தான் செய்கின்றன
யார் மனையோ என்றாலும்
**********************************
எனது திரவியங்கள்
எனது மூச்சு முட்டல்கள்
எனது நாவூறல்கள்
எனது தலையசைப்புகள்
போ
உன்னுடையதைக்
கண்டுபிடி
ஒவ்வொன்றுக்கும்
உச்சுக் கொட்டிக்கொண்டு...
**************************************
மூச்சை விடுங்க இழுத்துப்பிடிங்க
என்பதைத் திரும்பத்திரும்ப சொல்லிப்பழகிப்போன
மருத்துவர்
மூச்சு
மூச்சு என்கிறார் சுருக்கமாக
நமக்குத்தான்
எப்போது விடுவது
பிடிப்பது எனப் புரிவதில்லை
எப்போதும் போல
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக